Het digitale Nikon tijdperk

Ook ik ontkwam niet aan de overstap op digitaal. Ik was al enige jaren in het bezit van de digitale camera, de Canon Powershot S10. Dit was een 2.1 megapixelcamera waarmee ik perfecte foto's kon maken. De enige twee minpunten waren dhet beperkte zoombereik van 2X en de vertraging tussen het indrukken van de ontspanknop en het actuele moment dat de foto wordt gemaakt (shutter lag), waardoor het erg moeilijk was om bewegende objecten te fotograferen.

Hierboven drie afbeeldingen van de Canon Powershot S10. Meer info kan worden verkregen door aanklikken van de afbeeldingen.

De aanschaf van een digitale Nikon was op dat moment nog veel te kostbaar, de eerste betaalbare digitale reflex, de Nikon D100 kostte in 1999 meer dan 2000 euro wat voor mij nog steeds een behoorlijk hoge prijs was. In 2006 heb ik dan eindelijk mijn eerste digitale Nikon spiegelreflex aangeschaft. Dit werd de Nikon D70s, een camera die duidelijk beter presteerde dan de Nikon D100 en een prijs had die onder de 1000 euro lag, ínclusief een Nikkor AF-S 18-70mm 3.5-4.5G ED. Met deze Nikon kon ik volwaardig het digitale tijdperk in.

Nikon D70s met Nikkor AF-S 18-70mm03.5-4.5G ED zoomobjectief.

Het gevolg was wel dat eigenlijk alle analoge Nikons de vitrinekast in gingen aangezien ze nog maar zelden worden gebruikt. Ook de Canon Powershot S10 is door deze Nikon wat naar de achtergrond geraakt. Het blijft nog steeds een handig toestel wat je makkelijk meeneemt, maar ik gebruik hem nu hoofdzakelijk nog voor internetopnames. Het fotograferen met de Nikon D70s was echt een openbaring, geen shutter lag meer en alle AF-Nikkors volledig bruikbaar. Helaas zijn de MF-Nikkorlenzen op deze camera niet meer volledig bruikbaar vanwege het ontbreken van een z.g. diafragmasimulator waardoor de belichtingsmeter van de camera bij deze lenzen niet werkt.
Nu kon ik mij volwaardig gaan toeleggen op de digitale fotografie waarbij een groot accent lag op het Porsche (race) gebeuren. In het verleden hield ik mij regelmatig bezig met fotografie in de hippische wereld. Natuurlijk kwam dat deels door het feit dat wij zelf een paard hebben, zodat op en rond de manege regelmatig fotosessies plaatsvonden. De laatste tijd kwam dat wat meer op de achtergrond, maar ook dat is inmiddels weer opgepakt.
Toch was er nog steeds de wens om ooit een digitale Nikon te bezitten die vergelijkbaar was met de degelijkheid en de mogelijkheden van de Nikon F4s. Juni 2007 deed zich de mogelijkheid voor om voor een redelijke prijs een professionele Nikon D1x van een fotograaf over te nemen.

Nikon D1x, mijn eerste professionele digitale spiegelreflexcamera.

Dit kon ik natuurlijk niet laten lopen, temeer omdat deze camera mij weer de mogelijkheid bood om mijn MF-Nikkorlenzen weer te kunnen gebruiken. Deze Nikon is totaal niet te vergelijken met de Nikon D70s uit de amateursector. Daar waar de Nikon D70s vol zit met allerlei hulpmiddelen, ontbreken die op de Nikon D1x. Met deze camera moet je echt weer leren fotograferen, wat helemaal geen straf is. Het bleek een erg vergevingszinde reflex te zijn met ontzettend veel instelmogelijkheden en in de eerste tijd heb ik dan ook heel veel geoefend met allerlei verschillende (AF en MF) lenzen onder allerlei omstandigheden. Mijn conclusie: deze Nikon D1x is een camera waarmee ik mij op het digitale vlak nog steeds verder kan ontplooien.

In de loop van 2008 liep ik een Nikon D2x tegen het lijf. Deze geweldenaar is vanaf dat moment mijn standaard body waar ik mee werk. Ik vond de Nikon D1x al een erg fijne camera, maar de Nikon D2x is echt vele malen beter in het gebruik.

Nikon D2x, mijn huidige werkpaard.

Groot voordeel van deze camera ten opzichte van zijn voorganger, de Nikon D1x, is dat bij gebruik van de oudere Manual Focus objectieven je het betreffende objectief in een menu kunt invoeren zodat de camera het objectief met het juiste diafragma aanhoudt. Natuurlijk heeft de Nikon D2x veel meer megapixels tot zijn beschikking en staat hij ook op een veel hoger peil.